"دنیا" و "اخری" دو صفت است، نه اسم دو اقلیم جغرافیایی مشخص و همسایه: هرچه پست است و زشت و اندک و فاقد روح و تعالی و معنی و آلودۀ ابتذال، دنیا است و آنچه زیبا و خوب و جاوید و مملو از حقیقت و معنی و علو و جلال، اخری؛ هرچه نزدیک است و دم دست و نازل و "سودمند"، دنیا و آنچه برتر و دورتر و متعالی و "ارزشمند"، اخری.

#علی_شریعتی ، «هنر»(م.آثار 32)، ص 101