آنچه ‌که این گفتار به بنده یاد داد،عزت نفس و اقتدار در هر شرایط است.
        

          این کتابچه در 84 صفحه در قطع جیبی و در انتشارات صهبا منتشر شده است. این کتابچه متن دو سخنرانی ایشان در سال های 1361 و 1363 است.
ایشان در این کتابچه نگاهی به علت قیام امام حسین علیه السلام و نهضت عاشورا دارند.

نمونۀ نثر کتاب: «... امام حسین علیه السلام فرمود: این همان حکمی است که پیغمبر گفته. من عمل می کنم آن حکم را. 
پیغمبر خدا فرمود که هر کسی ببیند قدرتی، سلطانی در جامعه وجود دارد که حرام خدا را حلال کرده و حلال خدا را حرام کرده، 
عهد خدا را و پیمان الهی را شکسته، 
در میان بندگان خدا با ظلم و با جور و با دشمنی و با کینه‌ورزی حرکت می‌کند و عمل می‌کند؛ 
یعنی محبت مردم در دلش نیست، 
علاقه‌ای به مردم ندارد، 
مصالح مردم برایش مهم نیست، 
مصالح خودش برایش مهم است، 
هر کس این وضعیت را ببیند و علیه این وضعیت، به زبان یا عمل اقدامی نکند، 
«کَانَ حَقِیقاً عَلَی اللهِ اَن یُدخِلَهُ مَدخَلَه» 
یعنی بر خدای متعال فرض است و حق است که این آدم بی‌تفاوت را هم ببرد همان جایی که آن جائر را می‌برد در قیامت، 
این را هم به عذاب او مبتلا بکند؛ 
برای خاطر این بی‌تفاوتی‌ها در مقابل ستم و در مقابل فساد و در مقابل انحراف.»

این کتابچه را در مدت کوتاهی می‌توانید بخوانید. اگر مایلید در بارۀ علت قیام امام حسین علیه السلام و نهضت عاشورا بیشتر بدانید، لطفا نگاهی بدان بیندازید.
        

          حرکت امام حسین، حرکتِ این بود که به مردم دنیا، به مسلمان های آن روز، و به همه ی مسلمان های تاریخ بفهماند که هنگامی که وضع جامعه ی اسلامی و نظام اسلامی به اینجا رسید که در رأس نظام، به جای یک امام، یک سلطان قرار گرفت، تکلیف این است؛ تکلیف حرکت کردن است، تکلیف قیام کردن است، تکلیف معارضه کردن با همه ی وسایل ممکن است. (بخشی از کتاب)