داستان خیانت از طرف عزیزترین افراد زندگی.
"کافه ژپتو" درمورد مهتا، دختری شاد که همه چیز دارد و در حال انجام مقدمات جشن ازدواجش است. همه چیز خوب است تا اینکه یک تصادف باعث به کما رفتن او می‌شود و زندگی‌اش را زیر و رو می کند. داستانی فانتزی و جذاب که علاقه‌ی شما را به رمان‌های ایرانی بیدار خواهدکرد.
موضوع کتاب و داستان پردازی بسیار بکر و متن کتاب نیز کاملا روان نوشته شده بود اما من فکر میکنم این کتاب با تمام جذابیتش هنوز جای پیشرفت داشت و باید به برخی مسائل کم اهمیت، کمتر توجه می‌شد چون باعث شد حجم کتاب برای اتفاقات تقریبا ۵۰ روز زیادی باشد. 
در طول خواندن کتاب بارها ته دلم خالی شد.
کافه ژپتو فقط یک کتاب نبود بلکه درس زندگی بود؛ من از تک تک شخصیت‌ها چیزهای‌ زیادی یاد گرفتم.
این کتاب از آن دسته از کتاب‌هاست که بعد از اتمامش حداقل چند دقیقه شما را به فکر وا میدارد و بنظرم شاید برای شما اتفاق بی‌افتد بهترین جمله برای این حال و روز است.
کتاب درحین فانتزی و غیرواقعی بودنش، واقعی بنظر می‌رسید و این از نقاط قوت‌اش محسوب میشد.
به دلایلی همزاد پنداریم با شخصیت‌های کتاب دست بردار من نبود.
اینکه بعد کلی کتاب جنایی و ترسناک، کتابی عاشقانه و فانتزی را خواندم انگار مرهمی بر روی دلم بود و درکل من از خواندن کتاب لذت بردم و بنظرم جذابیت خاص خودش را داشت.
        

          سیر داستان یجوریه که نمی‌تونی کتابو ببندی و با خودت میگی فقط یه صفحه دیگه بخونم ببینم چی میشه
وقتی به خودت میای که بیست صفحه خوندی😁
از خوندنش پشیمون نمیشی👀🧡
        

          خیلی قشنگ بود
داستان راجع به دختر شاد و سرخوشی به نام مهتاست که قلب مهربونی داره
و دو روز مونده به عروسیش وقتی داشته به خونه نامزدش میرفته
تصادف میکنه و....
من خیلی دوستش داشتم و لذت بردم از کتابش
        

          از همون لحظه اول ، شخص به شخص کتاب ، پیش چشمم جوون گرفتن و باهاشون زندگی کردم 
موضوع داستان و دوست داشتم ، جذاب و تازه بود برام🩷
این که یه حقیقت تلخ و بفهمی ، بمیری ، فرصت ۴۰ روزه ای و بدست بیاری ، اشک آدم های واقعی زندگیت و پیدا کنی...
اصلا چی بگم... محشر بود... 🫀☔ سناریو ۱۲۳ از ۱۰۰ 
سپهر ، پریسا ، خیام ، بابک و میراث ، واقعی ترین دارایی های مهتا بودن 
و شیما ، عزیزِ گناه کرده ی داستان‌...
خیلی 
خیلی 
خیلی دوسش داشتم و قشنگ بود :)))))) 

دوسش داشتممیتنیتینینیخیعبتپثمثکیمینییپهزتب🤍☁️
        

          آخ از این کتاب... چقدر برای من حس خوبی داشت و تاثیرگذار بود. کافه ژپتو از زندگی و مرگ حرف می‌زنه، و من فکر نمی‌کردم روزی یک کتاب بتونه باعث شه بهم یادآوری کنه که باید زندگی کنم و دلم بخواد که زندگی کنم. 
همه‌چیزِ کتاب برای من عالی بود. شخصیت‌پردازی‌، روند داستان، تعلیق، موضوع، قلم. همه‌چیز. با اینکه کتاب طولانی‌ایه، اما چنان موضوع و روند جذابی داره که اصلا دلت نمی‌خواد کتاب رو زمین بذاری. 
من فقط کمی پایانش رو دوست نداشتم و ترجیح می‌دادم انقدر زود سرهم‌بندی نشه. واقعا بابت احساسات ارزشمندی که بهم داد لایق ۵ ستاره هم هست، اما به‌هرحال بابت پایانش یه نیم ستاره کم کردم. قطعا دوباره میام سراغ خوندنش. خیلی دوستش داشتم.

"زنده بودن این‌جوریه که انگار یک میلیون سال وقت داری. پس راحت هدر می‌دی و می‌گذرونی."

"هیچ آدم زنده‌ای، وقتی که داره زندگی می‌کنه، زندگی رو می‌شناسه؟ هر کدوم از لحظه‌هاشو؟"