در کتاب راه گوش کردم

کتاب سرگرم کننده و داستان جالب بود. از اینکه نویسنده به روابط و اصلاح روابط و حذف روابط سمی اینقدر اهمیت می دهد، خیلی خوشم می آید. این مسئله مهمی است و اهمیت سفر رفتن هم در همین است که گاهی خیلی کمک می کند زندگی هایمان، روابطمان، تصمیم های مان را از زاویه دیگر تماشا کنیم و خودمان را بهتر قضاوت و اصلاح کنیم. صدای راوی خوب است، اما در اجراهای مذکر با مونث هیچ فرقی نگذاشته که گاهی گیج کننده میشد. برعکس بعضی از نظرها، فکر می کنم نحوه پایان بندی داستان واقع گرایانه و خوب بود. بعضی افراد گفته بودند که گناهکاران به درستی مجازات نشدند. چرا فکر می کنیم مثل داستان های تخیلی، باید عدالت کامل اجرا شود؟ آیا در دنیای واقعی جنایتکاران مجازات می شوند؟ آیا نتانیاهو جلاد که رسماً دارد نسل کشی می کند، در دنیا تشویق و تایید نمی شود؟ آیا ترامپ به خاطر دستور به شهادت رساندن مقام ارشد نظامی یک کشور، در کشور ثالث، دادگاهی شد؟ آیا کسی که زمانی وزیر آموزش و پرورش این کشور بود و تصادفی همسرش را با شلیک چندین گلوله کشت، اعدام شد؟ دنیای واقعی، دنیای غرب، دموکراسی غرب به این آدم ها جایزه می دهد


💣💣💣💣💣💣
خطر لو رفتن داستان :
همانطور که در نظرها گفته شد انتقاد اصلی و بزرگ به داستان این است که چه طور ممکن است به همین راحتی شخصی که در رسانه ها حضور داشته و ارتباطات اجتماعی گسترده داشته، را جایگزین کرد بدون اینکه حتی یک نفر شک کند؟ حالا این به کنار، کلا این ها هیچ خانواده و فامیل دیگری نداشتند؟ بچه ها را محروم از دیدار مادر و دور کردند، آیا فامیل دیگری در جهان نداشتند؟ نکته دوم، چرا برای نجات آبری، فقط آرچر رفت؟ یک آدم نیمه هوشیار بیمار؟!