همیشه ماجرای دفاع از حرم به واسطه شهدای مدافع به گوش ما رسیده. تفاوت عمده داستان اینه که راوی شهید نشده و شهیدی رو هم روایت نمی کنه. ماجراهای اعزام و جاموندن بیشتر محتوای کتابه اما حوادث دفاع از حرم و مواجهه با داعش هم کتاب رو جذاب کرده. 
البته که چند نفر رو دیدم که خیلی زیاد از کتاب تعریف کردن که حقیقتا اون قدر برام جذاب نبود. 
قلم نویسنده روان و سیر داستان هم اکثرا تند بود.
        

          کتاب ممنوع الخروج از آن دسته کتاب‌هایی است که به واسطهٔ صداقت راوی کتاب و اخلاص برای حضور بین مدافعان حرم، با دل و روح آدم ارتباط می‌گیرد و آدم را به مکان‌هایی می‌برد که تا به حال ندیده، حال و هوایی که تا به حال نچشیده و موقعیت‌هایی که شاید تجربه نکرده و هیچ‌گاه نخواهد کرد.
از ماجرای داستان جالب راوی که بگذریم، قلم نویسنده می‌توانست برخی صحنه‌ها را دقیق‌تر توصیف کند، تصویر بهتری بسازد و داستان را به قولی رنگی‌تر کند. به طور نمونه اگر در صحنه‌های مختلف با داستان دچار نگرانی، حیرت، ترس و امید شدی یعنی نویسنده توانسته داستان راوی را در قالب کلمات طوری بیان کند که خود را در جای نقش اول داستان ببینی و ادامه دهی، چیزی که در این کتاب قوت لازم را نداشت.
اما به صورت کلی کتابی خوب با خاطراتی شیرین و دلنشین از عزیز مدافع حرمی است که نشان می‌دهد شهدا فاصله‌ای رویایی با ما زمینی‌ها نداشته‌اند و از میان ما بوده‌اند. نشان می‌دهد هر فردی که بخواهد برای آرمانش تلاش کند می تواند موفق باشد، به شرط استمرار.
برای راوی داستان آرزوی توفیق دوباره زیارت حرم بی‌بی زینب کبری سلام الله علیها و برای نویسندهٔ کتاب آرزوی موفقیت و بهروزی دارم.