کتاب جدید نویسنده‌ی ترکیه‌ای برنده‌ی نوبل روایتگر ماجرای مردی از یک خانواده ثروتمند به نام کمال است که در میان جریان نامزدی‌اش با دختر یکی از اشراف، عاشق دختر فروشنده‌ای به نام فسون می‌شود. او بعد از پشت سر گذاشتن ماجراهای بسیار، تصمیم می‌گیرد اشیایی از خانه فسون را که دست معشوقش آن‌ها را لمس کرده با خودش به خانه بیاورد و از این اشیاء برای خودش موزه‌ای بسازد به نام موزه‌ی معصومیت. 
پاموک از همان ابتدا که تصمیم به نوشتن کتاب گرفت، فکر بازگشایی موزه معصومیت را هم در استانبول کرد، یک خانه را هم برای این کار خرید. سال 2012 اورهان پاموک بالاخره موفق شد موزه‌ی معصومیت را بازگشایی کند؛ موزه‌ای حقیقی که تمام اشیاء موجود در آن از یک داستان الهام گرفته شده‌اند. وارد موزه که می‌شوی می‌توانی جزئیات زیادی از استانبول 1950 تا 2000 را ببینی، از بلیت‌های سینما گرفته تا قوطی کبریت‌ها و شیشه‌های رنگی و ... همچنین روی دیوار موزه می‌توان ته‌سیگارهایی را دید که فسون داستان می‌کشیده و کمال روی هر کدام جمله‌ای از او را می‌نوشته و به دیوار خانه‌اش سنجاق می‌کرده. اورهان پاموک با خط خود این جملات را که اکثراً در کتاب هم هست، روی دیوار، زیر هر کدام نوشته. علاوه بر این‌ها روی دیوارها عکس‌هایی از استانبول در آن زمان به چشم می‌خورد؛ عکس‌هایی سیاه و سفید که نقطه‌ی مشترک تمامی آن‌ها حضور فسون با پیراهنی قرمز و کیفی روی دستش است. پاموک تمام اشیاء موجود در موزه را هنگام نوشتن رمان از عتیقه‌فروشی‌ها و مغازه‌ها و خانه‌ی دوستان و آشنایانش جمع‌آوری کرده و تمام چیزهایی را که قهرمانان داستانش پوشیده‌اند، شنیده‌اند، دیده‌اند، لمس یا حتی خیال کرده‌اند در این موزه به نمایش می‌گذارد. در طبقه‌ی آخر موزه هم اتاق خواب کمال است، جایی که فصل پایانی رمان در آن اتفاق می‌افتد. در این اتاق می‌توان دست‌نویس‌های پاموک از این رمان را هم دید، چون خیلی‌وقت‌ها او برای نوشتن داستان به این محل می‌آمده و روزها در آن زندگی می‌کرده، روی تخت کمال می‌خوابیده و به استانبول از پنجره اتاق او نگاه می‌کرده.

به قلم فائزه خابوری، شماره 517 همشهری جوان، 24 مرداد 94
        

          داستان در سال‌های گذر ترکیه از  سنت به مدرنیته  اتفاق می‌افتد. رابطه‌ای  به ظاهر معمول در  دنیای مدرن  اروپایی برای شخصیت اصلی  اتفاق می‌افتد اما روح او همچنان اسیر فرهنگ گذشته است. شخصیت دچار عشقی می‌شود که از دستش خلاصی ندارد و تمام زندگی‌اش را متاثر می‌کند.
        

          the book is not more than a love story but i prefer to give 5-star,due to great joy that i experienced during reading.i wish to visit museum itself in future!
i loved those moments,when Kemal thinks he has back to normal life,and he is fine without seeing Fusun. but after few days he get his mania back again.not only love that part but also i am kind of experiencing this paranoia.
" if you are some kind of impatient person,don't start reading this book,you'll be disappointed"
        

          سه‌گانه‌ای از پاموک برای تکمیل مطالعه باید موزه را در ترکیه بازدید کرده و کاتالوگ را هم خواند
        

          در کنار بنای موزه و رمان سه‌گانه موزه معصومیت پاموک را تشکیل می‌دهد
        

          من از روی نسخه انگلیسی می‌خوانم. چون ترجمه فارسی آن حذفیات زیادی دارد. ظاهراً یک داستان عاشقانه است. از آن عشق‌های یکطرفه که عاشق جا نمی‌زند. اما در واقع داستانی است درباره بودن و زندگی کردن در استانبول دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی. پرسه‌زدن در کوچه‌پس‌کوچه‌های چوکورجوما، نیشانتاشی و محله‌های قدیمی استانبول. درباره چیزهای دم دست مردم آن روزکار. از مجسمه‌ها و نمکدانهایی که دست معشوق به آنها خورده تا ته سیگارهای او. همه این اشیا واقعاً در موزهٔ معصومیت در خانه‌ای در محله چوکورجوما وجود دارند. و می‌توان با دیدن آن در موزه، با راز اشیا و زندگی روزمره آدمهای معمولی محله‌های معمولی همراه شد... این کتاب درباره عاشق شدن و عاشق ماندن در استانبول آن روزگار است. شباهتهای فرهنگی ترکیه و ایران در این داستان بیش از همه به چشم می‌آید. انگار این اتفاقات در تهران دهه پنجاه شمسی هم می‌شد روی دهد...
        

          آخرش میگه:میخوام همه بدونند در خوشبختی مطلق زندگی کردم:))