سوژه کتاب متفاوت بود، کسی که سالها در کنار راهبان و به سبک راهبان زندگی کرده، طرز فکر و آداب اونها رو به زبون ساده برای ما بیان میکنه. نویسنده سالها راهب بوده اما بعداً از کسوت راهبی بیرون اومده و تلاش میکنه سبک زندگی راهبی رو گسترش بده تا در زندگی عادی و روزمره خودمون هم مثل یک راهب، پاک و سازنده و در مسیر کمال زندگی کنیم. نکات کتاب قابل تامل بود اما برای کسایی خوبه که در این زمینه مطالعه کمی داشتن. چون وارد مباحث عمیق معنویت و کاوش در درون و ... نمیشه.
        

          در قسمتی از کتاب یه مطلبی خوندم خیلی برام جالب بود دیدم که هروز باهاش درگیر هستم، نویسنده میگه که:

"اگر احترام خاص دیگران را بر می انگیزید، به خاطر قدردانی مردم نسبت به شماست ، اما اگر مردم را  ملزم به این کرنش بدانید در واقع احترامی را توقع دارید که لایقش نیستید."

دقیقا همان چاپلوسی ها و احترام بیش از حدی که در جامعه به افراد دارای جایگاه بالا میذاریم و شخص انتظار  بیشتر از اون احترام رو نیز داره در صورتی که وظیفه اون شخص انجام اون کاری هستش که انجام میده مثل برخی مدیران و سایر افراد در جامعه  و اصلاحش سالهای زیادی زمان میبره.