آنچه اتفاق می افتد برای آن مردِ دیگر، برای بورخس، اتفاق می افتد. من در خیابان های بوئنوس آیرس قدم می زنم، گاه به گاه شاید از سر عادت می ایستم تا به طاقنمای سردری قدیمی یا به دری آهنی نگاه کنم از خلال نامه ها از احوال بورخس باخبر می شوم و نامش را در فهرستی از نامه های کمیته ی استادان دانشگاه یا در تذکره ای از احوال شاعران می بینم علاقه ای خاص به ساعت های شنی نقشه های جغرافیا، نُسخ چاپی قرن هجدهم ریشه ی لغات، بوی قهوه و نثر استیونسن دارم؛ آن مرد دیگر در این علایق سهیم اما به شیوه ای متظاهرانه آنها را تبدیل می کند به اطواری تماشاخانه ای من در بورخس باقی خواهم ماند نه در خودم (اگر کسی باشم اما خوبیش را بیشتر در کتاب های دیگران كوك كردن های پرزحمت گیتار می یابم تا در کتاب های او. سال ها پیش کوشیدم که خویش را از او برهانم و از اساطیر محلات پست شهر به بازی با زمان و ابدیت رو آوردم اما آن بازی ها اکنون جزئی از وجود بورخس اند و من باید به چیزهای دیگر رو کنم. و بدین ترتیب زندگی من سراسر فرار است، و همه چیز را از دست میدهم همه چیز را به نسیان یا به آن من دیگر میبازم نمیدانم اکنون کدامیک از ما این صفحه را می نویسد.»