کتاب ضعیفی بود هم از نظر پرداخت داستانی هم از نظر فرم داستان نویسی. مگر اینکه نویسنده این کتاب هم ادعا کند که قصه بوده نه داستان!!
فکر می‌کنم این مدل کتاب‌های فانتزی ضعیف به درد سنین دبستان می‌خورد. شاید حدود ۱۰،۱۱ ساله. توصیف از شخصیتهای بد هم اینقدر ضعیف بود که کسی را نخواهد ترساند. یاد این قصه‌ها می‌افتادم که بعد از خواندن به کودک می‌گویند شخصیت‌ها را نقاشی کن. ما هم باید خودمان شخصیت‌ها را هر جور دوست داریم نقاشی کنیم! 
          

            متن پرش داره.
یه چیزایی بیش از حد توضیح داده شده و بهش پرداخته شده.
یه چیزایی بیش از حد توضیح داده نشده و بهش پرداخته نشده.
مسیر پیشرفت داستان رو تا حدی نمی شه حدس زد و همین داستان رو مهیج می کنه.
اسم های ایرانی زیاد استفاده شده که من به شخصه تحسین می کنم این مورد رو.
          

            سورنا شاهزاده‌ای که وزیر پدرش برای از میان برداشتن پادشاه و نشستن بر تخت پادشاهی توطئه می‌کند. او از اشپخدر عفریت کمک می‌گیرد و نوزاد جدید پادشاه را با بچهٔ اشپخدر جابه‌جا می‌کند. بعد از چند روز اسبهای اصطبل سلطنتی یکی یکی گم می‌شوند و پادشاه عصبانی به دنبال مقصر می‌گردد. سورنا از ترس اینکه اسب خودش هم از دست برود شبی در اصطبل مخفی می‌شود. و اینجاست که او شاهد ماجرای عجیبی است. خواهر نوزادش قل قل خوران به اصطبل وارد می‌شود و تغییر شکل داده و بعد یکی از اسب‌های اصطبل را می‌خورد و دوباره به قصر و آغوش مادرش برمی‌گردد. سورنا این ماجرا را برای پادشاه تعریف می‌کند اما پادشاه حرفش را باور نمی‌کند و او را متهم به حسادت کرده و از قصر بیرون می‌کند. و این آغاز سفر سخت سورنا برای یافتن حقیقت و اثبات آن به پدرش است.
داستان خوب شروع می‌شود اما در فراز و نشیب‌های آن نقاط مبهمی وجود دارد که نویسنده به راحتی از آنها عبور می‌کند.  پایان کتاب هم خیلی به نظرم عجولانه و سرهم‌بندی شده و سرعت وقایع بدون وجه منطقی از ارزش کار کم می‌کند. 
حالا جلدهای بعدی را هم بخوانم ببینم بهتر می‌شود یا نه!