به یک معنا، انسان شناختی روان شناختی رشته ای است که سنت فکری دیرپای دارد. از زمان یونانیان باستان، اندیشمندان غربی درباره تاثیر فرهنگ بر شخصیت نظریه پردازی کرده اند و از آن زمان تا کنون قضیه قدرت نسبی طبیعت در برابر تربیت، همیشه مایه تامل فیلسوفان و دانشمندان بوده است. ولی به یک معنای دیگر، انسان شناختی روان شناختی یکی از نوپاترین بررسی های دانشگاهی بوده است. بررسی عالمانه رابطه میان فرهنگ و فرد، کم و بیش در اواخر سده نوزدهم آغاز شد، زمانی که دبلیو. اچ. ار. ریورز و همکارانش راهی ملانزی شدند تا برداشتهای محلیان آنجا را بیازمایند. این رشته در دهه های 1930 و 1940، به اوج رسید.