وقتی کتابی رو امانت میخونی، بعد میری میخریش که هم داشته باشی هم دوباره بخونی،
قدرت قلم و قوتش دیگه توصیف نمیخواد...👌
خوب میشد اگر از همین بستر کمک بگیریم و شاهکارهای مخفی مثل این اثر رو برای همدیگه  آشکار کنیم.
          

            دلم برای این اثر شاهکار می‌سوزه که این قدر کم دیده شده...
بخونیدش قبل اینکه دیر بشه
امکان نداره عاشقش نشید...
          

            همه چیز به قدر کافی سبز هست، همه چیز به قدر کافی نفس میکشد، مثل گلدان  های لب حوض حیاط مادربزرگ ها.
از همان جمله اول میتوان فهمید این قصه با خیلی از قصه ها فرق دارد : "تو بیست سال برادرم بودی .."
حقیقتا خیلی وقت بود رمان ایرانی ای که هم قلمش خوب و تر و تازه باشد، هم داستانش فاخر، هم سبک نویسنگی اش جدید نخوانده بودم، "دیلمزاد" اما از پس همه اینها خیلی خوب برآمده است.
نویسنده خیلی خوب مخاطب را با شخصیت ها و حوادث داستان همراه میکند،قدم به قدم از جنگل های مازندران میکشاند به تهران و از تهران به جبهه های غرب کردستان،طوری که آدم هم دلش میخواهد کتاب را بخواند هم از این میترسد کتاب تمام شود.
از همان چهل_پنجاه صفحه اول مخاطب به طرز عجیبی تحت تاثیر شخصیت اصلی داستان قرار میگیرد،طوری که از اطرافیان ما هر کس کتاب را خوانده بود  علاقه ی خاصی به "آسیف" پیدا کرده بود،یک علاقه توام با احترام و یک غبطه خیلی عمیق برای شبیه او شدن..
من بلد نیستم نقد یا معرفی بنویسم،از اصطلاحات نویسندگی هم سر در نمی آوردم،اما اگر دلتان یک کتاب حال دل خوب کن میخواهد #دیلمزاد نوشته #محمد_رودگر از انتشارات #شهرستان_ ادب را از دست ندهید.
          

            و بازهم پنجره‌ی جدیدی از جبهه؛) 
قلمش تو را با خودش به اون زمانا می برد.
واقعا داستانشُ دوست داشتم، یه ایده‌ی جدید بود برای کتابای دفاع مقدس، ناب بود ، خوب بود.
          

            یه سبک جدید از نوشته 
مبارزه درست یا اشتباه 
کدوم طرف حق داره