کتاب عشق بازی

این اثر از نظرگاه هنر زبانی-ادبی،یک «پدیده»است که غیر از چند نمونه که اشادوار یاد شد،در نیم سده احیر همانندی ندارد و بی شک توجه اهل نظر را بر خواهد انگیخت. استاد بهاالدین خرمشاهی لیکن،خداوند عشق را شایسته دورترین مکان های دل آدمی کرد؛آن چمنزارهای آفتابی ناشناخته و نابسوده در میان دره ها آن را که به رسوایی گراید،تنی سوزان و دلی سرد است باشد که عشق را چون دو بلوط بن در شیبگاه کوهستان باشید. آن درختان که هزار سال،سایه هاشان با یکدیگر آمیخته بماند. و شاخه هاشان در روزگاران دیر و دراز،در هم باشد. زیرا که عشق آدمی،همچون آسمان باشد؛ آن مرتع پیکران که هیچ از چریدن،زوال نگیرد.