حقیقت حرارت و سوز محرم که هرساله تشدید می‌شود، به ما باز نمی‌گردد بلکه وقتی انتقام آن خون مطهر گرفته نشده، تمام مصائبی که در عاشورا بر وجود مبارک حضرت سیدالشهدا(ع) وارد شد، هرساله بر وجود مبارک حضرت ولی عصر(عج) وارد می‌شود. در واقع دگرگونی در حالات جامعه شیعه و حرکت یک امت برای اقامه عزاداری، انعکاسی است از فشارها و مصیبت‌های اباعبدالله(ع) که در ایام محرم، مجددا بر روح و جسم حضرت ولی عصر(عج) نازل می‌شود. یعنی جامعه شیعه علی‌رغم بهره‌هایی که برای تجدید عهد خداپرستی و سیر تکامل معنوی در محرم داشته، نتوانسته است برای انتقام خون سیدالشهدا(ع) زمینه‌سازی کند و به دلیل موانع روحی و ذهنی و عینی برای تکامل بخشیدن به عرض ادب در برابر اهل بیت، برایش معلوم نیست که به چه میزان توانسته در مسیر ظهور حرکت کند. پس این عزاداری‌ها از یک طرف برای جامعه شیعه، بزرگ‌ترین ثروت و موهبت الهی است و از طرف دیگر لازم است که با تعیین قصور و تقصیری که در آن وجود دارد، به ساحت حضرت ولی عصر(عج) استغفار شود و از ایشان طلب گردد تا با ولایت و عنایت خود، راهبر جامعه شیعه در مسیر ارتقاء و تکامل عزاداری‌ها شوند.