جورج اورول از منظر مجموعه مقالاتش، تصویری دیگر از خود به نمایش می گذارد: تصویر منتقدی منصف، دقیق و ریزبین با جهان بینی گسترده و نگرشی فارغ از عصبیت های قومی و فرهنگی. به غیر از داستان «شلیک به فیل» که قصه حضور پر اندوهش در تایلند به عنوان پلیس و نماینده دولت استعماری است و کشتن فیل بی خطری که زخمه آن شلیک روح او را تا پایان عمر می خراشد؛ دیگر مقالاتش چون در اعماق معدن؛ انگلستان، انگلستان شما؛ سیاست رویاروی ادبیات، همه و همه تصویری است از انگلستان دهه های نخست قرن بیستم. نگاه منتقدانه اورول به مساله سانسور در انگلستان، نقدی است جانانه بر مکتب کمونیسم روسی که درک بهتری از رمان های بلند «قلعه حیوانات» و «1984» به دست می دهد و نقد نقد تولستوی از شکسپیر، انصاف و دقت او را در شیوه های نقدنویسی نشان می دهد. این چهره از اورول بعد از ترجمه کتاب های «دختر کشیش» و «زنده باد کاتالونیا» تصویری جذاب تر از این نویسنده قرن بیستمی عرضه می دارد.