<img src="http://www.upsara.com/images/oasl_1.jpg"/>

بابا لنگ دراز عزیزم
تمام دلخوشی دنیای من به این است که ندانی و دوستت بدارم
وقتی میفهمی و میرانی ام چیزی درون دلم فرو میریزد ... چیزی شبیه غرور

بابا لنگ دراز عزیزم لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم ... بعد از تو هیچکس الفبای روح و خطوط قلبم را نخواهد خواند ... نمیگذارم ... نمیخواهم

بابا لنگ درازِ من ، همین که هستی دوستت دارم ... حتی سایه ات را که هرگز به آن نمیرسم
----
هیچ کلمه یا جمله ای نمی تونه احساس فوق العاده ای که به این کتاب داشتم رو توصیف کنه.ای کاش همه ی جودی های روی زمین یه بابالنگ دراز مهربون و خوش قلب داشته باشن که بتونن همیشه و هر وقت غصه داشتند برایش نامه بنویسند تا حال دلشان تازه شود