دکتر نوال السعداوی، سال ها پزشک زنان در جهان عرب بوده است. این پزشک، به دانسته های علم پزشکی و رویکرد تجربی اکتفا نکرده است و در نتیجه ی زنانی که نزد او آمده و با او درد دل کرده اند، نگاهی اجتماعی نیز پیدا کرده است. او نگاهی عمیق به مسئله زنان دارد و این حوزه ی مطالعاتی خود را، در کتاب چهره عریان زن عرب، نشان می دهد. در این کتاب، که نوال السعداوی آن را به مادر خودش تقدیم کرده است و او را به عنوان زن بزرگی که زیست و نامش را به دخترش نداد، معرفی کرده است، داستان تاریخ ظلم و ستمی است که به زن عرب گذشته است. 
او ایده ی نگارش کتاب خود را با نگاهی عمیق به تاریخ آغاز می کند و در طی نگارش این کتاب تلاش کرده است تا دلیل و ریشه های ستم مضاعفی که بر زنان عرب رفته است را از دل تاریخ این ملت بیرون اورد. این کار را با ارائه توضیحی در این باب آغاز می کند که در اسلام اولیه مردم چون دندانه های شانه با هم برابرند و این مسئله نه جنسیت می شناسد، نه نژاد، نه طبقه اقتصادی و نه به هر چیز دیگری بستگی دارد. از همین رو او اسلام اولیه را بنیان گذار سوسیالیسم ابتدایی می داند و کتاب او نیز رنگ و بویی مارکسیستی به خود گرفته است. 
هم چنین نوال السعداوی تلاش می کند تا از نگاه متفکران غربی که استثمار و سلطه ی زنان را خاص جهان سوم، جهان عرب و اسلام می دانند، انتقاد کند و دلایل این ستم را در غارت این کشورها، جدایی سیاست و اقتصاد از فرهنگ که طی پروژه غربی نوسازی به کشورهای خاورمیانه تزریق شد، جستجو می‌کند. او وضعیت زنان عرب را در فصول مختلف کتاب به بحث می گذارد که شامل ختنه دختران، ازدواج و طلاق ان ها، زن در ادبیات عرب، تعرضات جنسی و بسیار موضوعات مهم دیگر مرتبط با زندگی زنان است. در پایان او انقلابات اجتماعی و آزادی بخش را راهی برای رهایی زنان و آزادی آن ها می پندارد و در همین ارتباط نیز ابتدای کتاب سخنی از انقلاب بهمن 1357 با زنان ایرانی دارد.