مدرسه‌ی انتظار:

بحث انتظار فرج، یکی از مباحث محوری و زیبای مهدویت است که در این حلقه بدان پرداخته شده.

در بخش اول، نخست به روایاتی استناد شده که انتظار ظهور امام عصر علیه‌السّلام را صراحتاً واجب شمرده‌اند. سپس نویسنده باتوجه‌به نشانه‌های وجدانی انتظار، آن را ناظر به لوازم و ملزوماتش به‌طورکلی تعریف کرده و سپس بر انتظار فرج حضرت مهدی علیه‌السّلام تطبیق داده است. ویژگی انتظار فرج این است که فرد منتظر را از ناامیدی بیرون می‌کشد، به حالت آمادگی منتظرانه می‌رساند و البته با رضا و تسلیم او به قضای الهی منافات ندارد.

در گام بعدی نویسنده ویژگی‌هایی را برای عصر ظهور برشمرده که مقایسه‌ی آن با زندگی کنونی، حس و حال انتظار را در انسان زنده و پایدار می‌کند. این انتظار در وجود مقدس امام عصر علیه‌السّلام شدیدتر از همگان است چون آن بزرگوار، رنج ستمدیدگی مظلومان و دین‌گریزی مردمان را بیش از هر مؤمن غیرتمندی به دوش می‌کشند.

در گامی دیگر نویسنده به نقش نیت و قصد قربت در انتظار فرج پرداخته و مراتب مختلف آن را از مرتبه‌ی ضعیف تا بالاترین مراتب موردبحث قرار داده است. بالاترین درجه مربوط به کسی است که به‌خاطر محبت عمیق و خالصش‌، ظهور امام عصر علیه‌السّلام را برای خود آن بزرگوار و به نیت گره‌گشایی و رفع هم و غم از خود آن حضرت می‌خواهد.

بحث پایانی این کتاب درباره‌ی انتظار لحظه‌به‌لحظه است و به این نکته پرداخته شده که باتوجه‌به بداءپذیر بودن وقت ظهور و بسیاری از علایم آن، باید لحظه‌به‌لحظه منتظر فرج امام عصر علیه‌السّلام بود. این وعده‌ی شیرین الهی در اوج یأس و نومیدی و در موقعیتی که چه‌بسا به طور عادی غیر‌منتظره است به وقوع می‌پیوندد، نه اینکه به مقدماتی چون ظهور صغری یا آمادگی مردم نیازمند باشد؛ بنابراین یأس از ظهور، حتی یک‌لحظه هم پذیرفته نیست و همواره باید تحقق آن را نزدیک شمرد.