تابستان 1373، تابستانی که قرار بود مهر ماهش که رسید، برویم دوم دبستان، مدرسه قاطی کلاس های اجباری تابستانی اش که فقط همین کارکرد را داشتند که خراب کنند تعطیلاتمان را، کلاس خوشنویسی هم داشت. که خراب نمی کرد تعطیلات مرا و معلمی هم داشت این کلاس که از ارادتمندان امام بود. و چقدر دلش می خواست از اشعار امام به ما سرمشق بدهد... و چقدر نمی توانست! سخت بودند آخر! بعدها بارها به یاد او از روی این کتاب نوشتم... خطم اما(علیرغم حضور مداوم یاد او)، هیچ وقت خوب نشد...
        

          اشعار امام واقعا تحسین برانگیزه و به دل میشینه ، اصلا ابعاد دیگه ای از شخصیت ایشون بروز می‌کنه وقتی میخونی 
        

          اشعار امام‌ رو نخوندید واقعا؟
واقعا که