خب دوستان تا گرم یادداشت نوشتنم بذارین اینجا هم کمی خط خطی کنیم،
ببینید اسم کتاب روشه،
کاملا چرند و پرنده ولی گاهی میخندونه شما رو،
اونم بخاطر سبک و سیاق دهخداست
واقعا هنر داشته که تونسته نبض و به قول خودمون رگ خواب مردم و بالاخص جوانان اون موقع رو دست بگیره و این خودش کم چیزی نبوده،

ولی ی چیزی بگم،
این کتاب مقالات روزنامه اون زمان هاست و اگه از بعضی مسائل و حوادث اون برهه آشنا نباشید یکم درک صحبت ها و مطالبی که بیان میشه تو کتاب سخت میشه براتون

از اینکه دهخدا اومده شخصیت های مجازی ساخته بود و به وسیله اونا میزگرد بررسی حوادث روز رو گرفته بود خوشم اومد، سبک جذابی بود... 😅
          

            نوشتن از اینکه این کتاب چیه و... کار اضافه‌ایه. همه در دروس ادبیات با این یادداشت‌ها آشنا شدیم.
بعضی از یادداشت‌های کتاب تاریخ مصرفشون گذشته اما چند موردی هست که هنوز هم می‌شه منتشر کرد. یکی از اون‌ها یادداشتیه در مورد وکلای مجلس که جا داره در این زمان در روزنامه‌ای دوباره بازنشر شه.

نکته‌ی آخر: اگر رفتید سراغ کتاب، یادتون باشه که علی اکبر دهخدا رو بیشتر و کمتر از چیزی که هست نبینید. موارد تاریخی مطرح شده رو نظرات شخصی ایشون پیرامون اتفاقات زمانه بدونید و در نظر بگیرید که به‌عنوان یک انسان، نقطه نگاهش می‌تونه عامدانه یا غیرعامدانه با واقعیت‌ها، اندک تفاوت‌هایی داشته باشه.
ایشون در کنار بزرگی جایگاهشون در ادبیات این مرزوبوم، برای حفظ جان به سفارت انگلیس هم پناهنده شدن. به شیخ فصل‌الله فحاشی هم کرده و البته خود روزنامه صوراسرافیل که چرند و پرند در اون چاپ می‌شده زیرماجراهای مهمی داره که نمی‌شه ندید گرفت.
          

            زبان طنز همیشه یکی از اثرگذارترین راه‌ها برای انتقاد از زمانه و اتفاقات پیرامون بوده است. اگر به ذهنمان رجوع کنیم مثال‌های زیادی از لطیفه‌ها و نکات طنزی به‌یاد می‌آوریم که در نقد مسائل سیاسی اجتماعی گفته شده‌اند و البته دلیل ماندگاری‌شان در ذهن ما همین لحن طنز آن‌ها بوده.
جناب دهخدا در چرند و پرند با وارد کردن ادبیات عامیانه در روزنامه و بیان طنز خودش و ابتکاراتی که در زمینه‌ی شخصیت‌سازی و انتخاب موضوعات داشته، توانسته است متن‌های ماندگاری را به‌جا بگذارد. متن‌هایی که شاید به‌دلیل ندانستن آن واقعه‌ی تاریخی ندانیم به چه موضوعی مرتبط می‌شود؛ اما این متون برای کسانی که می‌خواهند نقد خودشان را به زبان طنز بنویسند الگوی بسیار مناسبی است. نقدهایی که نیازش در جامعه‌ی امروز ما بسیار خالی است.