صدای شلیک گلوله هفتم به گوشش خورد .و پیش از انفجار آن ، فریادی سر داد ، فریاد بلندی که چند ثانیه طول کشید .و او ناگهان فهمید که مردن ساده ترین کار نیست . .((از متن کتاب آدم کجا بودی))بعد از هیتلر همه ی آلمان درک کردند که او چه بلایی بر سر کشور و زیربناهای آن آورده است…اما یک چیز نابودشده هم بود که فقط ما روشنفکران آن را می فهمیدیم و آن خیانت هیتلر به “کلمات” بود.خیلی از کلمات شریف دیگر معانی خودشان را از دست داده بودند، پوچ شده بودند، مسخره شده بودند، عوض شده بودند، اشغال شده بودند.کلماتی مانند آزادی ، آگاهی ، پیشرفت ، عدالت!”— آیا می توان گفت یک مرد تمامی یک ملت است؟ آیا همه ی آلمانی ها هیتلر بودند؟ چه کسی می دانست بر سر جلادانش چه آمده و چه سرنوشتی در انتظار آن هاست؟ ملت فریب خورده ، خسته و نا امید کشان کشان و با ضرب و زور به دنبال سردمداران خود روان است؛ کسانی که اکنون پشیمانند، ولی جرات ابراز پشیمانی ندارند: خسته اند، اما راحت و پناهی برای آن ها وجود ندارد. راه برگشتی نیست ، سراشیب سقوط، سرنوشتی تلخ برای آنان رقم زده که هیچ یک گریزگاهی ندارد. ماندن و رفتن هر دو به یک چیز ختم می شود : مرگ. و کسانی که ظاهرا ( مرگ را در اختیار دارند )، خود قربانی آن هستند. دنیا سکوت کرده و از بزرگ ترین نیروی بشری، یعنی عشق، هم کاری ساخته نیست. غالب و مغلوب هر دو می سوزند و نابود می شوند، تا روزی که خداوند از بلندای آسمان به اعماق خاک ندا دهد: آدم، کجا بودی؟