اونقدر دوستش داشتم که نمیتونم چیزی بگم..
و نمیتونم چیزی رو انتخاب کنم تا اینجا بنویسم.. 
باور نکردنی بود... فوق العاده..
و جالب تر اینکه عربی هایش را هم کم و بیش می فهمیدم..
و ترجمه اش حرف نداشت..
به قول خود ریحانه انگار حس ش رو ترجمه کرده بود، نه شعر رو..
به علاوه اینکه من اصلاً نظر خوبی نسبت به ترجمه ی شعر نداشتم... اما این..
واقعاً قشنگ بود.
و یک طوری بود برام که با وجود کوتاهی ش، کم کم میخوندمش، که بشه ادامه داد...!

+ تشکّر های بی کران از ریحانه :*