کتاب بسیار زیبا و هیجان انگیزی بود ...! 
سرشار از استرس ، هیجان ، معما و اضطراب ...! 
با کشش و جاذبه ای که داشت خیلی سریع تمامش کردم ...! 
          

            واقعا کتاب جالبی بود.. ژانرش با ژانر کتاب هایی که خونده بودم متفاوت بود، 
اما یه مشکل داره، اونم اینکه وقتی تازه داری تو داستان و حوادث‌ غرق میشی یه دفعه برمیگردی به گذشته ی شخصیت اصلی و این واقعا گیج کننده بود.. مثلا میتونستن یه فصلی رو به اتفاقاتِ گذشته و هشت سال پیشِ راوی اختصاص بدن..
اما در کل تمام صحنه ها قابل تصور بودند و من خوشم اومد.. 
          

            - کتابی که نمی توان لحظه ای بر روی زمین گذاشت.

- اِیمی دانشجوی پزشکی باید برای دوره رزیدنی¹ خود بیست و چهار ساعت در یک طبقه بخش بیمار های روانی که هیچ راه خروجی ندارد سپری کند اما داستان به اینجا ختم نمی شود...

- اولین چیزی که درون دنیای کتاب من رو جذب کرد و همینطور تبدیل به بخش موردعلاقم در کتاب شد بیماران روانی این بخش و مشکلات روانیشون بود که همچون یک پرونده ی جنایی واقعی به این موضوع خوب پرداخته شده بود که می‌تونه دلیل این جزئیات فوق جذاب مدرک پزشکی آسیب مغزی نویسنده کتاب باشه.

- در طول کتاب تشخیص واقعیت و توهم به خوبی هرچه تمام تر برای خواننده مشکل می شود که این تکنیک هنرمندانه مک فادن به شدت من رو یاد کتاب خاطرات یک آدم کش از کیم یونگ - ها می‌اندازد.

- همون‌طور که در اول اشاره کردم کتاب روندی پر قدرت و سریع را در شروع پیش می‌گیرد و حتی لحظه ای این جذابیت و سرعت را در روند داستان از دست نمی‌دهد و مخاطب را تا لحظه ی آخر میخکوب خود می‌کند.

- پرداختن و شخصیت پردازی افراد درون داستان به طور کامل توسط نویسنده انجام شده که همین باعث میشه تصویر سازی از شخصیت ها همچون آب خوردن برای خواننده راحت بشه.

- پایان بندی کتاب طبق انتظارم فوق العاده عمل می‌کنه و در روند معمایی داستان هیچ حفره ای باقی نمی‌گذاره جز یک مبحث کوچک ( به دلیل لو رفتن داستان اشاره نمی‌کنم) که قابل چشم پوشی است.

- در آخر این کتاب را به طرفداران هر ژانر مخصوصا کسانی که در حالت ریدینگ اسلامپ² به سر می‌برند پیشنهاد می‌کنم و شما را به این سفر هیجان انگیز که ازش پشیمان نخواهید شد دعوت می‌کنم.


¹ : در علوم پزشکی دوره‌ای است عملی و تکمیلی در تحصیلات آموزش عالی که در بسیاری از کشورها پس از اخذ دکترای حرفه‌ای توسط پزشکان گذرانیده می‌شود. به شخصی که این دوره را می‌گذراند رزیدنت گفته می‌شود.
²: به موقعيتی گفته می‌شود كه شما انگيزه‌ی خوندن رو از دست می‌ديد كه می‌تونه كوتاه مدت يا بلند مدت باشه.
          

            فلش‌بک‌های کتاب خیلی حساب شده و جذاب بودند.
درواقع اصلا خسته‌کننده نبود که سریع بخونیش تا تموم بشه
و دوباره برگردی به زمان حال، نه! روایتِ مجزا و جداگانه‌ای بود؛
اما در عین حال مثل چینشِ تکه‌های پازل کنار هم عمل می‌کرد.
آخرهای کتاب چندین‌بار رکب خوردم، یعنی کاملا مطمئن بودم
اما دقیقا همون لحظه‌ی داستان مضنون دیگه‌ای معرفی میکرد
مضنون‌هایی که کاملا منطقی بودند، ذهنم‌رو به‌بازی گرفته بود
و ناگهان بوووم! غیرمنتظره‌ترین اتفاق ممکن رخ داد...
واقعا کتاب‌های خانم "فریدا مک‌فادن" من رو راضی می‌کنند!


          

            ⬛ سراسر خاکستری... 

دومین کتابی بود که از مک فادن میخوندم و کتاب قبلی رو یعنی یکی پس از دیگری رو بیشتر دوست داشتم

-فضا سازی کتاب واقعا عالی بود  ،  بازی ذهنی و کنکاش درونی شخصیت اصلی خیلی خوبه اما در شخصیت پردازی الکنه به معنای واقعی الکنه و به خاطر این الکن بودن شخصیت هایی به وجود اومدن که در ظاهر راز آلودن و تمام بار  داستان روی دوش همین شخصیت های راز آلودش بودن/ 

با اینکه نصف کتاب در گذشته و برای ساخته شدن شخصیت جیدِ ولی اون شخصیت هم برای ما چندان آشنا نیست و بخش های گذشته اش هم حذف میشد هیچ لطمه ای به کتاب نمیخورد... پایان واقعا بده چه حل معما و چه فصل بعد معما واقعا بده ( نه اینکه حل شدن معماش منطقی نباشه اتفاقا منطقی ولی اتفاقات بعد از حل معما و چگونگی نجات شخصیت اصلی خیلی تخیلیِ ) 
          

            کتاب دومی بود که از نویسنده خوندم و بلافاصله بعد از هیچوقت دروغ نگو شروعش کردم اینبار با توقع بیشتر و انتظار یک داستان فوق العاده تر فقط یک سوم آخر کتاب به وجد آوردم، فصلای اولو خیلی کند خوندم و کم کم داشت کلافم میکرد. ببشتر از تموم شدنش خوشحال شدم تا روند خوندن چون یه جاهایی فکر میکردم منم دارم دیوونه میشم که البته این از قلم خوب نویسندست. در کل خوب بود ولی عالی نه... 
          

            وای جدا عالی بود
اصن فکر نمیکردم اینجوری تموم شه
وقتی تموم شد اینجوری بودم که:ها؟ چیشد؟ 🙂🐐
          

            کتابایی جنایی تنها کتابایی هستند که با سرعت هرچه تمام تر تمومشون می‌کنم.
بخش دی منو ناامید نکرد و انتظاری که از یک کتاب جنایی داشتم رو برآورده کرد.
یعنی هنگام خوندنش ضربان قلبم بالا و پایین و موهای تنم سیخ میشد. شوکه میشدم و زل میزدم به دیوار که: خدایا الان دقیقا چه اتفاقی افتاد!؟...
خلاصه که از مطالعه اش لذت بردم. 
پ.ن: جنایی رو شب ها بخونید. وقتی همه جا ساکته و آدم چه بخواد چه نخواد دچار توهم میشه 😁 اینجوری انگار بیشتر اثر میذاره.
من درطول روز هنگام خوندنش اینجوری بودم که: چقدر جالب😃
ولی شب که میشد با خودم میگفتم: اگه همین حالا یه قاتل روانی از تیمارستان فرار کنه و بپره تو حیاط خونه و بیاد بالا سر من، چیکار کنم؟!
بعد برای دلداری خودم میگفتم: ایران قاتل روانی نداره اینا همش مال بلاد کفره🌚🚶🏻‍♂️
          

            خانم مک فادن! چطور می‌شود با یک کتاب عاشق یک ژانر و قلم شد؟ نمی‌دانم.
ولی من با خواندن یک کتاب نفس‌گیر، توانستم هیجانی غیر ممکن را تجربه کنم. توانستم عاشق شوم‌. عاشق یک کتاب! 
فوق العاده بود. قلم زیبای شما فوق العاده بود. این داستان، این ایده و این قلم فوق العاده بود. آخرین باری نبود که این کتاب را خواندم. در آینده ای نزدیک، چندین بار دیگر خواهم خواند و لذت خواهم برد‌.
ممنونم ، امیدوارم از بقیه کتاب های شما لذت ببرم. شما استاد جنایی هستید!