تاکنون کتاب‌هایی که درباره‌ واقعه‌ی کربلا، از قدیم و جدید تألیف یا گردآوری شده، معمولاً متکی بر منابع تاریخی و حدیثی یکی از دو فرقه اهل سنت یا شیعیان امامی بوده است و هنوز مقتل امام حسین(ع) براساس گفته‌های سایر فرق همچون زیدیه و اسماعیلیه مورد بازخوانی و واکاوی جدی قرار نگرفته است. اهمیت این موضوع شاید از این جهت باشد که گاه این فرقه‌ها از منابع و راویان خود علاوه بر منابع عمومی بهره برده‌اند و حاصل کار گزارش‌هایی متفاوت و گاه غریب درباره‌ی این حادثه بوده است. یکی از منابع تازه‌منتشرشده، کتاب «مقتل الحسین من امالی السیدین» است که برگرفته از امالی دو امام بزرگ زیدی متقدم به نام‌های ابوطالب یحیی بن حسین هارونی (د 424 ق) و المرشد بالله یحیی بن حسین شَجَری (د 479 ق) است. کتاب حاضر، ترجمه‌ی آن کتاب است.