از سال ۱۸۳۹، عکاسی ابزاری حیاتی برای ارتباط و بیان بوده است. رشد این همکار هنرهای تجسمی، موضوع کتاب حاضر است. کتاب حاضر بیشتر تاریخ یک رسانه است تا یک تکنیک، که از طریق چشمان کسانی دیده شده است که در طول سال ها تلاش کرده اند تا بر آن مسلط شوند، آن را درک کنند و آن را بر اساس دیدگاه خودشان قالب ریزی نمایند. عکاسی در عین حال یک علم است و یک هنر و این دو جنبه به طور غیرقابل تفکیک در سرتاسر صعود حیرت انگیزش از یک جایگزین برای هنری موجود تا هنری مستقل در هم تنیده شده اند. کتاب حاضر با هدف ارائه تاریخ عکاسی به رشته تحریر درآمده است.