کتاب حاضر حاوی شرح سفر «سید مجید حسینی» ـ دکترای علوم سیاسی از دانشکدة حقوق و علوم سیاسی تهران ـ به مدینه و مکه است. وی در این روایت نگاهی متفاوت به سفر حج و فضای فرهنگی و اجتماعی این سرزمین دارد. وی برای روایت این سفر از دو استعاره استفاده می کند. «پسر متن» که شکل گرفته از سفر قبلی نویسنده به مکه است، پسری مؤدب و اهل تاریخ که مدینه و مکه را به روایت تاریخ می بیند و درک می کند. «پسر حاشیه» که سخت بازیگوش است و با سرک کشیدن به کوچه پس کوچه ها، فاصلة سفید بین سطور را مطالعه می کند و مکه را به گونه ای دیگر می بیند، نویسنده را در این سفر که همراهی فرزندش را با خود دارد، تلاش می کند تا در پاره ای از مواقع نیز روایت سفرش را از زاویه نگاه فرزندش بازگو کند.