مهم ترین امتیاز قلم نویسنده قدرت صحنه پردازی و تصویر سازی است که در فصل اول و دوم ملاحظه می‌کنیم اما فصل سوم ضعیف ترین فصل کتاب بود. ناتوان در درک اوضاع واقعی جامعه ما در سال هشتاد و هشت. در فصل دوم یک صحنه درخشان ساخته که صحنه دیدار خواهر و برادر روی پشت بام زیر برف است. اوایل انقلاب است و خواهر که به مجاهدین خلق پیوسته حالا پشت بام به پشت بام در حال فرار است. صحنه گیرایی است اما همین صحنه هم تهی از سیاه نمایی و سیاه کاری نیست. درباره نیروهای جوان سپاه پاسداران چنان خصمانه حرف می‌زند که انگار دارد درباره ماموران مخوف ساواک حرف می‌زند.