کتاب حوای سرگردان - نقد و نظرات دربارۀ کتاب حوای سرگردان

کتاب حاضر شامل مجموعه ای از داستان های کوتاه فارسی است. این داستان ها عبارت اند از: «لبخند محو شالی»، «برند»، «گورزا»، «بازی برفین»، «سپید دندان»، «شگون»، «حوّای سرگردان»، «سایه سر» و «سرودخون». در استان لبخند محو شالی، روایت یک کارشناس کشاورزی را می خوانیم که با کشاورز نمونه هم صحبت می شود. او سعی دارد تا راز مهارت او را در کشاورزی شناسایی کند اما بیشتر با خاطرات کشاورز و مصائبی که در تحولات سیاسی قبل و بعد از انقلاب گریبان گیر کشاورزان شده آشنا می شود.

مجموعه داستان ادبیات داستانی داستان کوتاه ادبیات ایران

یک مجموعه داستان شسته و رفته که بوی شالیزارهای شمال را میتوانید از آن استشمام کنید، بوی طبیعت به تاراج رفته را و بوی خلوص و صمیمیتی که انگار هر روز از ما دورتر و دورتر میشود.

تقابل دو جهان در «حوای سرگردان»/ گام به گام به داستان‌هایم نزدیک‌تر می‌شوم بخشی از گفتگوی مجید اسطیری با محمدقائم خانی درباره حوای سرگردان ❓ما عموماً داستان کوتاه را به شکل داستان موقعیت شناخته‌ایم که شاید این امر متأثر از داستان‌نویسان آمریکایی باشد. در داستان‌های شما اما معمولا فقط با یک موقعیت روبرو نیستیم. با سلسله ای از موقعیت ها روبرویم که یک وضعیت کلی و مسئله کلان را مطرح می‌کنند. یعنی حتی مسئله داستان چنان که مرسوم است مسئله شخصی یک شخصیت نیست بلکه بیشتر یک مسئله فراگیر است که یک شخص به آن حساس شده است. مثل داستان برند. چطور به این رویکرد از داستان کوتاه نویسی رسیده اید؟ آیا این فاصله گرفتن از روح داستان کوتاه نیست؟ ✍

از جهت اینکه محور کتاب جغرافیاست‌، جالب است. بعضی از داستان‌های‌ کتاب را دوست داشتم و بعضی را رها کردم...