خیلی وقت بود می خواستم اینو بخونم تا اینکه دیدم سریالش چند وقت دیگه داره منتشر میشه، گفتم بهترین فرصته.
راستش هیچی از این کتاب نمیدونستم ولی از روی اسمش فکر می کردم از اول تا آخرش درباره آتش هایی باشه که دارن زندگی مردم رو ازشون میگیرن اما خوب اصلا همچین چیزی نبود. (از نظر استعاره ای دقیقا همین بود البته)
بعد که رفتم جلوتر و این نگاه اولیه رو گذاشتم کنار تازه ازش خوشم اومد، سبک نوشتاری رو خیلی دوست داشتم. اینکه کلی شخصیت داشتیم که همه شون از هم متفاوت بودن رو خیلی دوست داشتم. اینکه همه شون آدم بودن و خوب و بد مطلقی وجود نداشت. اینکه آدم حتی اگه تمام واقعیت های زندگی یه فرد رو بدونه بازم نمی تونه قضاوت درستی داشته باشه رو خیلی دوست داشتم. فوق العاده کتاب و داستان قوی ای بود. پر از شخصیت های زنی بود که دارن برای زندگی هاشون می جنگن تا اونی که می خوان رو به دست بیارن. از این می گفت که شاید چیزی که شما می خواید اصلا برای یه فرد دیگه مهم نباشه پس نباید و نمیشه اون طرف رو قضاوت کرد. 

از اینا که بگذریم میریم سراغ شخصیتا. اصلا نمیدونم چرا نتونستم با میا و پِرل خیلی ارتباط برقرار کنم در عوض با تمام بچه ها و اکثر خانواده هایی که توی داستان بودن به راحتی ارتباط برقرار کردم. شاید چون مثل میا و پرل رو زیاد توی کتابا ندیدم برام سخت بو... نمیدونم واقعا. نویسنده یه کار باحالی که کرده بود، اومده بود داستان زندگی همه خانواده ها رو در طول چند سال (بعضی وقتا از بچگی تا زمان حال) تعریف کرده بود که اولش به نظرم اضافی بود اما هرچی بیشتر خوندم دیگه بیشتر داره از این بخش داستان خوشم میاد. 

خلاصه که تا وقت دارید این کتاب خوب رو بخونید که سریالش توو راهه.