این قدر از محاسن ما سخن گفته اند که دلیلی ندیدم من هم چنین کاری را صورت دهم. پس تصمیم گرفتم معایب خودمان را برشمرم. تا به حال ما تبریکات فراوانی برای هم فرستاده ایم. واقعا چگونه می شود یک نفر نداند که مشکل دارد و مشکلش را نشناسد و آن وقت توقع داشته باشد که مشکلش حل شود؟ این به معجزه شبیه است. ما مشکل جدی داریم. ما به هر دلیلی زیادتر از ملل دیگر دروغ می گوییم. تملق اگرچه خوشایند نیست، تک تک خودمان می دانیم چقدر تملق می گوییم. ما ترس بی جای فراوان داریم. فرهنگ اعتراض هم در ما وجود ندارد و این در بسیاری مواقع تبدیل شده به ظلمی برای دولت ها و حکومت هایی که برما حکومت کرده اند. من قصد ندارم وارد سیاسیت بشوم ولی بسیاری از مردم از شدت ترس و خودسانسوری کارهایی می کنند و در خلوت آن را به حکومت هایی که بالای سرشان است نسبت می دهند. در صورتی که این ها معنی اختناق را هنوز نمی دانند.
(از متن کتاب)