دری وری
        

          شبیه این بود که رفته بودم شاهنامه بخرم اما اینو به من انداختن!
پر از شخصیت با اسم‌های شاهنامه بود که تا رفتم بفهمم کدوم به کدوم بود کتاب اول تموم شد! شاید در حد چند لحظه‌ی با نمک داشت اما کتاب رو دوست نداشتم  و به نظرم جالب نبود...
        

          عجیب بود که بعد از مدتها کتابی را دیدم که شوخی های جنسی آنچنانی نداشت. طنز روانی داشت و لذت بخش بود و واقعا با بعضی جاهایش خندیدم. از سیاسی نویسی نویسنده هم نمیشود گذشت. در کل کتاب قشنگی مینمود، هر چند بعضی جاهایش حوصله سر بر بود. تمسخر فضای عاشقانه ی ماجرا و توصیفاتش عالی بود