هرمان هسه اغلب قصه های خود را بین سال های 1900 تا 1933نوشته است و این بار در این کتاب 14 قصه را روایت کرده است. قصه های او به معنای معمول قصه نیستند هر چندکه عمیقاً با موازین قدیمی شرقی و غربی قصه پردازی سازگارند. او بر قصه گویی تسلط خاصی داشت و کوشش می کرد زندگی هنری خود را به صورت نوعی قصه بازنماید. هر چند در قصه وار کردن زندگی اش توفیقی نیافت زیرا هرگز نتوانست به آرمانی که داشت دست یابد. اما در عرصه قصه درست به علت همین ناکامی کامیاب شد. داستانهای «گورزاد و دیگر قصه ها» به ترتیب عبارتند از: گورزاد، بازی سایه ها، رویای زیبا، خواب نی لبک، آوگوستوس، شاعر ، جنگلی، خبری عجیب از ستاره ای دیگر، فالدوم، راه دشوار، طومار خواب، نقاش، مسخ های پیکتور و پرنده. بسیاری از داستانهای این نویسنده آلمانی در عین نشان دادن مصائب زندگی در خواننده اشتیاقی بیدار می کنند که او را برمی انگیزاند و شوق تغییر وضعیت را در او پدید می آورد.