شهر شیشه‌ای اثر پل آستر ؛ یکی از سه‌گانه نیویورک البته اگر بشه بهش گفت سه‌گانه چون غیر از لوکیشن مشابه شباهت قابل توجه دیگه‌‌ای ندارند. 

و اما درباره خود اثر؛ شهر شیشه‌ای برشی از زندگی روزمره یک انسان شکست خورده است... همین و دیگر هیچ.  در شهر شیشه‌ای از سبک سورئال خاص پل آستر خبری نیست و به نظر می‌آد آستر این بار پا به دنیای معماها گذاشته اما در این ژانر هم شکستن چهارچوب‌ها را رها نکرده و همین موجب شده تا این کتاب علی‌رغم اینکه در بخش‌هایی جذاب است اما در نهایت از خواننده حرفه‌ای این ژانر نمره قبولی نگیرد. 

خلاصه کلام اینکه؛ اگر دنبال کتابی برای مطالعه هستید توصیع من این است کتاب‌های خوب زیادی هست وقت خود را پای این کتاب نگذارید. 
          

            خیلی وقت بود میخواستم از پل استر کتابی بخوانم، به علت آمریکایی بودن او و کم خواندن از ادبیات آمریکا. بالاخره قسمت شد و این کتاب را دست گرفتم و خواندم، لذت زیادی بردم، هر چند حرف ویژه ای شاید برای گفتن نداشت، اما گره های ذهنی و حالت معما گونه ی کتاب برایم جذاب بود. احتمالا باز هم از این نویسنده خواهم خواند. به ویژه دو کتاب دیگری که در کنار این به عنوان سه گانه نیویورک شناخته می شود.
          

            سه‌گانه نیویورک
جلد اول: شهر شیشه ای
اولین کتاب از سه‌گانه‌ی نیویورک جذاب شروع شد. یک‌ نویسنده‌ی داستانهای جنایی به نام کوئین که با اسم مستعار می‌نویسه و هیچکس اون رو نمی‌شناسه یک تماس دریافت می‌کنه که ازش کمک میخواد اما نه از اون، بلکه از یک کارآگاه خصوصی به نام پل استر. این اتفاق چند شب تکرار میشه تا اینکه کوئین تصمیم میگیره خودش رو به جای پل استر جا بزنه تا ببینه موضوع از چه قراره و آیا می‌تونه کمکی بکنه یا نه. در ادامه با مشخص شدن اینکه تلفن از کیه و چرا کمک میخواد داستان باز هم کشش خوبی داره اما انتهای داستان به نظرم آنچنان جذاب نیست و ضعیف‌ترین بخش کتابه. حالا نمیدونم دو کتاب دیگه هم به این داستان مربوط هست یا نه، بخونم ببینم چی میشه. توی این کتاب بحث مربوط به زبان و تحقیقات در مورد کتابی که یکی از شخصیت‌های کتاب نوشته برای من جالب بود.ه