نویسندگان و منتقدان زیادی تلاش کرده­اند به واکاوی شمایل کیارستمی بپردازند، اما کتاب جاناتان رزنبام و مهرناز سعیدوفا از این جهت دستاورد کامل و قابل اعتنایی است که علاوه بر مرور ویژگی­های تحسین برانگیز کیارستمی، موقعیت او را به عنوان یک هنرمند بین المللی بررسی می­کند و به سراغ مسیری می­رود که کیارستمی در آن از یک فیلم ساز حاشیه­نشین و کارگردان فیلم­های «کانونی» به جایگاهی رسید که بزرگان سینمای جهان تحسینش کردند و فیلم­سازان زیادی تحت تاثیرش قرار گرفتند. رزنبام در مقام یکی از شاخص­ترین و مشهورترین منتقدان سینمایی و سعیدوفا به عنوان کارشناس و مدرس سینما با خاستگاهی ایرانی، تلاش کرده­اند اصالتی را تحلیل کنند که توانست با تکیه بر ریشه­های بومی به زبانی جهانی برای ارتباط با مخاطب برسد و تحسین و اعتبار زیادی را متوجه خود کند. آن­ها مسیر را بررسی می­کنند که در نتیجه­اش فیلم­سازی ایرانی با وجود همه­ی حواشی سیاسی گریبانگیر این کشور، توانست در کنار بزرگان سینمای جهان قرار بگیرد و سرسخت­ترین منتقدان و سخت­گیرترین داوران را خلع سلاح کند.