...اما شما، در خواندن این کتاب عجله نکنید! اگر حال یا وقتش را ندارید یا آن را به هر دلیل نمی پسندید، از همینجا خواندن را قطع کنید! یا همه یا هیچ! به عبارت دیگر، یا اصلاً نخوانید یا همه را بخوانید، که اگر بد و خوبی در این کتاب است  -هر چه هست-  "در هم" است!
این کلمات، عبارت های آغازین دیباچه ای بر کتاب "فضیلت های فراموش شده" است؛ کتابی از دانشمند فرزانه مرحوم حسینعلی راشد در وصف برخی از خصوصیات و احوالات پدر بزرگوارش مرحوم حاج آخوند ملاعباس تربتی.
كتاب هم در متن اصلي -به قلم مرحوم راشد- و هم در ديباچه و مقدمات خود، هرگز نخواسته يك فراانسان غير طبيعي را به شكل رؤيايي و آرماني روايت كند، بلكه زندگي آسماني يك انسان معمولي را در زمين نشان داده است. 
مرحوم حسینعلی راشد را معمولاً مردم به خاطر سخنرانی های مشهورش در رادیوی ملی ایران -پیش از انقلاب اسلامی- می شناسند. سخنرانی های اثر گذار و عجیبی که از راننده های تاکسی در تهران تا نخست وزیر افغانستان در کابل مسحور و شیفته اش بودند، اما کمتر کسی با سجایای اخلاقی و مراتب فضل و دانش او آشناست و شاید بسیاری ندانند که همان سالها از سویی در احاطه علمی بالاترين جایگاه استادی دانشگاه و حوزه را داشت و از سوی دیگر در سلوک فردی صاحب مراتب والایی از اخلاق و معنویت بود که در اقران او به دشواری می شد یافت. مرحوم حسینعلی راشد به درخواست و اصرار برخی از کسانی که اوصاف شگفت پدرش را شنیده بودند چیزهایی را که از زندگی او به خاطر داشت ثبت کرد و این نوشته ها ماند تا سال‌ها بعد كه به همت فرزندش به صورت کتابی مختصر درآمد.
انتشار کتاب فضیلت های فراموش شده که بازخوردهای مثبت فراوان داشت و مورد استقبال گسترده و باور نکردنی مخاطبان قرار گرفت، البته حاصل توفیق روزنامه اطلاعات بود؛ حجت الاسلام و المسلمین دعايي و حجت‌الاسلام والمسلمین حجتي كرماني با سامان دادن و  ایجاد زمینه نشر آن و خصوصاً استاد جلال رفیع با مديريت نشر و نگارش دیباچه مفصل و مفید خود کتابی به بازار خواندن و انديشه عرضه کردند که تا امروز ۵۴ بار به چاپ رسیده است.
در روزگاری که یا فرورفتن در مناسبات مادی دنیا همه را از حقایق معنوی غافل ساخته، یا گرفتاری در برخی حواشی زمینه را برای نشر و گسترش خرافات و اوهام فراهم نموده، این کتاب هم نسخه ای پیراسته از الگوي زندگی طبیعی و عادی با گرایش معنوی به دست داد و هم زمینه مناسبی را برای توجه بیشتر  و گرایش عمومی به معنویت و روحانیت و ارزش های اخلاقی  ایجاد کرد.
خصوصیت ممتاز مرحوم حاج آخوند این بوده که در متن یک زندگی روستایی ساده و از خلال سلوک عادی و معمولی دنیایی خود به چنان وارستگی و ارتقای روحی عجیبی رسیده که مردم درباره او می گفتند: "ما که پیامبران را ندیده ایم، اما گمان می کنیم اگر آن ها را نیز می دیدیم کسانی شبیه آخوند بودند"
در همين حال كه مردم كوچه و بازار چنين شيفته و دلباخته او بودند، بزرگان و فرزانگان حسرت و دريغ مقامات علمي و شخصيت معنوي او را داشتند و معتقد بودند اگر او مي خواست شهرتي جهانگير و كم نظير مي يافت. 
مرحوم بدیع الزمان فروزانفر او را با تعبیر "دنیا به دور این مرد نگشته" می ستاید و آقا بزرگ شهیدی، حکیم معروف می گوید: "اگر به این شدت تعبد نمی داشت، به جای خراسان همه دنیا را تحت تاثیر قرار می داد" و حاج آقا حسین قمی، مرجع تقلید و فقیه بزرگ از او چنین یاد می کند كه "حاج آخوند ملاعباس نه فقط از خوبان عالم اسلام، بلکه از خوبان دنیاست"
مرحوم حاج آخوند با مردم و در میان مردم مي زيست، در زمین کشاورزی بیل می زد، از محرومیت هایی بیش از محروميت دیگران برخوردار بود، با مشکلاتی بیش از مشکلات دیگران دست و پنجه نرم می کرد و در چنین وضعیتی مقامات و درجات معنوی در عبادت و معنویت و روحانیت داشت که بزرگان به آن غبطه می خوردند.
او گرچه دانشمند و فقیه بزرگی بود، اما مدارج علمی حوزوی و مقامات روحانی و معنوی را فراموش کرد و همچون افراد یکی از ساده ترین و پایین ترین طبقات اجتماعی به ایفای وظایف دینی و نقش آفرینی پرداخت. امروز که به هزار و یک دلیل یافتن امثال او بسیار دشوار است و فضیلت هایی از نوع خصال و سجایای او به راستی فراموش شده، خواندن این کتاب ضروری تر از همیشه به نظر می رسد؛ تا بدانیم و به یاد داشته باشیم و باور کنیم که روزی بر این خاک کسانی چون او مي زيسته‌اند و روزگاري چنين کسانی با حقیقت روحانیت در لباس روحانیت بوده اند.


(يادداشت روزنامه شهرآرا)
          

            خیلی وقت پیش این کتاب رو خونده بودم. نمی‌دونم قبلا اضافه‌ش کرده‌ام به گودریدز ی نه. یه مرد خدا رو به ساده‌ترین و بی‌شیله‌پیله‌ترین صورت تصویر می‌کنه این کتاب. آدم‌هایی که در روی زمین گمنامند اما در آسمان‌ها معروف. آدم‌هایی که پولدارترین نبودند، مشهورترین نبودند، مهم‌ترین نبودند، اما وجودشون مایه خیر و برکت برای همه بود