توصیه می‌کنم قبل از شروع به مطالعه برج، عبارت «معماری گوتیک» رو در گوگل سرچ کنید تا چشمتون با تصاویر کلیساهای قرون وسطی آشنا باشد؛ چون در واقع شخصیت اصلی رمان برج یک چنین ساختمانیه! تا اواسط کتاب، به نظرم شبیه مانیفست ادبیِ مدرنیته می‌اومد، همون تقابل علم و دین و اینها. از یک جاهایی به بعد، نویسنده به درستی از مسیر بیانیه‌نویسی خارج می‌شه و در نهایت، شما یک «داستان» خوندین، نه شعار و مانیفست. و این چیزیه که به عنوان مخاطب ادبیات دنبالشم،  سوای هر موضوعی که هر کتابی می‌خواد داشته باشه.   
البته که وزن نمادگراییِ کتاب و همینطور  پیشینه تاریخ و ادبیات دینی‌ش (غربی) بالاست. یک مقداری یادآورِ مرشد و مارگریتا (البته نه اصلا به اون غلظت. صرفا از جهت نوع پیشینه).