خانه درختی؛ منزل شاد کودکی من!

بخش زیبایی از خاطره های من را خانه درختی تشکیل داده:) اگر بچه‌ای را میشناسید که به کتاب خواندن علاقه دارد یا میخواهید به او جهانی را تقدیم کنید برایش خانه درختی بخرید! اولین بار در تولد هشت سالگی‌ام این کتاب را به من هدیه دادند و شد اولین کتابی که خودم به تنهایی خواندم. همیشه منتظر بودم به کتابفروشی برویم تا جلد بعدی را بخرم و خودم را در داستانش غرق کنم... آن روزها همیشه آرزو میکردم روزی اندی و تری واقعی را ببینم و با آنها به داخل خانه درختی بروم. در تصوراتم آنها فارسی حرف میزدند، ناشران آقای غول دماغ بود و واقعا یک خانه درختی داشتند که هربار 13 طبقه بالاتر میرفت. هنوز هم وقتی به آن بخش کتابخانه که مجموعه خانه درختی را با عشق و محبت و احترام در آن چیدم، نگاه میکنم یاد تک تک لحظه‌های شادی میوفتم که نویسنده، تصوریگر، مترجم و همه شخصیت‌های ریز و درشت این کتاب به آن دختر بچه تنها تقدیم کردند... همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه همیشه هیمشه تا ابد و یک روز بابت لحظاتی که این مجموعه به من تقدیم کرد سپاسگزار خلاقیت اندی گریفیتس و تری دنتون هستم و خواهم بود. آنها جهانی را به من نشان دادند که آرزو آن را داشتم و کسی که کتاب را به من هدیه داد راهی برای فرار از جهان انسان‌ها را برایم فراهم کرد. در حقیقت خانه درختی برای آن کودک هشت ساله دوستی هایی بود که آروز داشت و هیچوقت خارج از چارچوب کتاب‌ها تجربه نکرد. آن دختر زندگی را در خانه درختی تجربه کرد؛ چیزی که باعث شد تصمیم به سفر کردن میان جهان کتاب‌ها را به خیلی از کار‌ها ترجیح بدهد.:)