یکبار توی نوجوونی و یکبار توی بزرگسالی خوندمش. وهربار عاشقش شدم. روایت ساده و بچگونه اما عمیق و گاهاً غمگینی که داره خیلی منو متاثر میکنه و به عنوان یک اثر کودک نوجوان، خیلی آموزنده و دوست داشتنی و قابل درکه.
شخصیت اصلی داستان به عنوان یک کودک، با مسائل سنگین و جدی شخصیتیای درگیره و چقدر خوش شانسه که مشاور مدرسهی خوبی هست که اونو از این بیراهه، یواش یواش به مسیر درستش بکشونه و درکش کنه و حرفاشو گوش کنه و بهش یادآوری کنه دوست داشتنی و قابل احترامه. و اونم انسانه نه هیولا.
این کتاب یه گوشهی قلبم جا داره همیشه. قوس شخصیتی شخصیتاصلی همیشه لبخند رضایت گنده بهم هدیه میکنه.