یادداشت‌های محدثه پیران عقل (1)

          حسین جان ! عمری به پای روضه تو نشستیم و اشک ریختیم، با نوحه‌های تو آه کشیدیم و سینه زدیم. پرچم‌های تو را در هوا چرخاندیم و به تبرک، به روی صورتمان کشیدیم! اما کاش معلوم می‌شد کی وقت زندگی کردن با روضه‌های تو می‌رسد؟