یادداشت‌های علی عمارلو (8)

          در مجموع کتاب خوبی بود. مخصوصا اینکه از سالها پیش میخواستم بخوانمش. البته باید اقرار کنم که کمتر از انتظارم بود.
شخصیت و دانش ادوارد براون در مورد زبان و ادبیات فارسی و عربی حیرت آور است.
        

          خوندنش رو با بی میلی شروع کردم. آخه فکر میکردم پیشنهاد چت جی بی تی بوده. دخترم که بهخوان رو بهم معرفی کرد، چند تا پیشنهادم بهم  داد. یکیش همین کتاب بود.یه خورده برام عجیب بود که منو به چت جی بی تی چجوری معرفی کرده که اون این کتابو پیشنهاد داده. یه خورده که جلو رفتم  وجه اشتراکات زیادی با قهرمان داستان  در خودم دیدم.  با خودم گفتم ای چت جی بی تی ناقلا ! هرچی که بود کتابو دوسه روزه خواندم و باید اعتراف کنم که اصلا فکر نمیکردم آخراش بتونه اینجوری اشکمو دربیاره. کتاب خوبی بود گرچه تیپش به نسل ما نمیخورد ولی کاملا با شرایط نسل ما و دغدغه هامون سازگار بود و عجیب تر اینکه برای  نسل جدید و به تعبیر امروزی ها نسل Z هم خیلی بدرد بخوره.
یکی از شخصیتهاش هم ایرانیه که باعث افتخاره چه برای کشورمون و چه برای فرهنگ دوست داشتنی مون.
        

          می گویند مرز شکست و پیروزی بسیار ظریف است. اغلب فکر میکنیم که اگر در کاری موفق نشده ایم حتما اشتباه فاحشی رخ داده است، حال آنکه این گونه نیست. با خواندن این کتاب فرصتی بوجود آمد که خود را در آینه تمام قد ببینم و تصویر خود را نقد کنم. یا شاید بهتر است بگویم فیلم زندگی خود را تماشا کنم و آن را تحلیل نمایم. اصلا فکر نمیکردم کتابی که نزدیک ۲۰ سال بود در قفسه خاک میخورد ، اینقدر جذاب و بدرد بخور باشد. من در ۵۵ سالگی و بعد از ۲۸ سال کارکردن آنرا خواندم ولی شما سعی کنید آنرا در اولین فرصت ممکن بخوانید تا زمان بیشتری را  برای اصلاح و اقدام  متقابل داشته باشید.
        

          بیش از 20 سال است که این کتاب را دارم ولی راستش آنرا نخوانده بودم."بهخوان" باعث شد تا آنرا بخوانم.
همیشه می گفتم من آدم بی سیاستی نیستم بلکه صداقت را به عنوان بهترین سیاست کاری انتخاب کرده‌ام.
با خواندن این کتاب فکر می کنم, انتخاب صداقت به عنوان یک سیاست جفابه آنست. صداقت یک اصل است، چه در زندگی شخصی، چه در کار و چه حتی در سیاست!
        

          "جواب ها تغییر می کنند"
        

          خیلی وقت بود که می خواستم در مورد زندگی ناپلئون بیشتر بدانم. قبل از آن دوست داشتم در مورد انقلاب کبیر فرانسه اطلاعاتی بدست آورم. ژوزف بالسامو و غرش طوفان را که تمام کردم, دوست داشتم از نتیجه کار انقلابیون آگاه شوم. حتی مطالعه کتاب محبوس سنت هلن را هم شروع کرده بودم و کمی هم از آن را خوانده بودم. ولی مثل این بود که قسمت دوم فیلم را از بالکن سینما تماشا می کردم. با مطالعه این کتاب قسمت اول فیلم را در سالن اصلی دیدم.
الان دیگه انگیزه کافی برای خواندن بقیه کتاب محبوس سنت هلن رو دارم. خواندن تاریخ( مخصوصا با روایت ذبیح الله)برای من همیشه لذت بخش بوده است.البته اینرو هم  بگم که به نظر من  الکساندر دوما رو انصافا نمیشه با  آنه ماری سیلینگو مقایسه کرد. همانطور که نمیتونیم ذبیح الله منصوری را با مهدی علوی مقایسه کنیم. با این حال خوب بود. اوژنی رو خیلی درک نکردم ولی مهم نیست من به دنبال ناپلئون بودم که تا حدودی شناختمش.
        

          این کتاب را بخوانید.اینکه آقای ایرج یزدانبخش را می شناسید یا خیر مهم نیست.در هر صورت آموزنده است.
قلم جادویی آقای امیر شهلا نویسنده کتاب هم بسیار زیبا و دلکش است و کتاب را خواندنی‌تر می کند.
        

          قبلا هم این کتاب را بارها خوانده بودم ولی به مصداق بیت زیر آنرا با زهم خواندم:
دیده چون آن دو لب شیرین دید
معنی قند مکرر فهمید