یادداشت‌های مبینا (1)

1404/3/29

4.1

167

          چی بگم به جز همزاد پنداری با شخصیت های کتاب مخصوصاً نوشا 
و این‌ جمله :
مگر نمی شود آدم سال‌های بعد را به یاد بیاورد و برای خودش گریه کند؟
منو کشت 💔