یادداشت‌های فاضله (6)

          هنوز خواندن این کتاب را تمام نکرده‌ام. 
اما میخواهم تمام نکرده، قضاوتش کنم، این کتاب کتاب خوبیست
برای عموم جامعه، برای والدین، برای مربیان و... کتاب روان، ساده ،صمیمی و راهبردی‌است. 
ادامه نظرم را بعدا می‌نویسم. امیدوارم نظرم تا انتها پایدار باشد.

 کتاب تمام شد
عالی عالی عالی 
این کتاب علاوه بر اینکه مباحث تربیت رسانه‌ای را بسیار خوب و روان مطرح کرده است، راهکار های خوب، بنیادی ، شدنی و مطابق با فرهنگمان را به خوبی برای والدین ترسیم کرده است.
احسنت به آقای هاشمیان عزیز
        

          بسیار روان و خواندنی، سواد رسانه‌ و هر آنچه در مورد رسانه باید بدانید را آورده گذاشته پیش روی چشمانتان. البته که تازه قدم اولی‌است برای یک مسیر طولانی.
مثال های قابل تأمل ، جالب و مستندی دارد که باعث می‌شود مطالب به خوبی در ذهن کاشته شود.
در کل پیشنهاد می‌شود.
        

          دیدی گاهی توت فرنگی‌های خوشگل توی ظرف چند وقتی می‌مونن، بعد اونی که اون ته بوده، کسی حواسش بهش نبوده، یهو می‌بینی ای دل غافل آروم آروم از اون قسمتی که چسبیده به ته ظرف و معلوم نبوده ، پلاسیده شده. کپک زده و حتی از همون زیر ، دور از چشم ، باعث شده بقیه میوه‌ها هم کپک بزنن!
 این شبیه همون تکبر پنهان هستش.
 یک چیزی که بخاطر نیاز فطری به بزرگ بودنمون در ظرف وجودی‌مون هست و ما ازش غافل می‌شیم. نیازیه که حواسمون بهش نیست ،خراب میشه وخرابمون میکنه ...
این کتاب کمک میکنه صفت تکبر پنهانمون رو بشناسیم. روش دقیق بشیم و در اخر از ظرفمون جدا کنیم.
که البته کاری بس حساس و طولانی و نیازمند تمرینه.
پیشنهاد می‌کنم در خلوت بخوانید، دم دستتون یک مداد و یک ذهن متفکر باشه و فکر کنید و  فکر کنید ...
به خودمون
به چیزی که هستیم
به چیزی که واقعا هستیم و چیزی که فکر می‌کنیم هستیم
چیزی که نمی‌دونیم هستیم
و چیزی که دوست داریم باشیم.

 ان شاءالله خدا ما را از تکبر پنهان و آشکار حفظ کند.