فقط میتونم بگم من چند روز دهه اول محرم پای روضه شهید آوینی بودم . پای این روضه یاد گرفتم ، خواندم و گریستم .
کتابی با قلم بسیار زیبا که از خواندنش خیلی لذت بردم ، در تاریخ اون زمان قدم زدم ، تعدادی از آیات قرآنی رو مرور کردم ، با برخی روایت ها و روضه های مصورش گریه کردم و با بعضی یاد آوری هاش به فکر فرو رفتم .
انشاالله که ما هم همیشه در سمت حق و در کشتی نجات حسین علیه السلام باشیم .
