یادداشت‌های zeinab zolfaghari (2)

          با سلام و آرزوی سلامتی و طول عمر عزتمند
برای نویسنده ی کتاب جذاب و همیشه خواندنیِ "خمره"
در دهه ی پنجاه زندگی باشی و از از صحنه صحنه ی اتفاقات و تعلیقات و کشش های داستان. لذت ببری
یعنی نویسنده در جذب مخاطبش بسیار
قوی عمل کرده👌👌
هم تداعی دوران آموزش و مدرسه شد برام
و هم مرور خاطرات خوش شغلی.
بعنوان مربی و معاون تربیتی مدرسه با موارد مشابه. در داستان خیلی همذات پنداری کردم
و بسیار حظّ و بهره بردم.
از اربابان حلقه و سروران آن نهایت تشکر و سپاس را دارم.
مؤید و منصور باشید.
        

          درود دوستان📖📚💚
کتاب به لحاظ دیالوگ نویسی سبک خاصی داره
که همه پسند نیست
قسمتی از کتاب .صفحه ی6
...ولی لولا به علت خشکسالی به شهر نرفته بود
لولا می نویسد:"خشکسالی هیچ ارتباطی با چیزی که می خواهیم یاد بگیریم ندارد.
خشکسالی از دانستن من خبر ندارد
و کاش این را بداند که
من چه و که هستم.و اینکه می خواهم بعداز چهارسال موفقیت و کسی شدن به روستایم برگردم.نه ازراه جاده ی پر از خاک 
بلکه از بالای آن از میان درختان توت بزرگ."