یادداشت‌های غزل (10)

          خیام،از مجموعه‌ٔ سی شعر 
کتاب کوتاهی که در یک نشست خواندمش.
خیام رو از جوانب مختلف بررسی کرده بود و در پایان سی رباعی از خیام آورده شده بود که کتاب رو دلچسب‌تر می‌کرد.
خیام به چشم من، واقعیتی در جامهٔ خیال و خیالی پوشیده در حقیقته.
        

          میل شدیدی به شناخت خیام دارم،اشتیاقی که شخصی در من ایجاد کرد و بسیار به‌جا بود.
این کتاب یه دید کلی دربارهٔ خیام به من داد و شماری از رباعی‌ها و اشعار خیام و شاعران مربوطه هم آورده بود که دوست‌داشتنی ترش می‌کرد.
در وصف خیام از قول استاد شفیعی کدکنی می‌تونم بگم ؛
افزون ترین مخاطب تاریخ 
با کمترین سرود و ترانه
        

          و آخرین کتاب فصل بهار.
با توجه به موضوع،رمان کوتاه و گیرایی بود که من رو به فکر کردن وا می‌داشت.
گاهی از پافشاری جورج عصبانی می‌شدم و با خودم می‌گفتم پسره‌ی مغرور، چرا پذیرای سرنوشت تلخت نیستی؟ گویی اشتباه می‌کردم...
        

          بسیار خوشحالم که نمایشنامه‌خوانی رو با اثرات شکسپیر شروع کردم.

        

          در صفحه ۷۸ کتاب آمده؛ «آدم با کسی در زندگی‌های قبلی دمخور بوده،بعد از او جدا شده. هی به این دنیا می‌آید تا او را پیدا کند،فراق می‌کشد  انتظار می‌کشد،وقتی پیداش کرد و شناختش مگر می‌تواند ولش کند؟» 
حالا من به شما می‌گویم فکرش را بکنید،اگر در این دنیا هم او را گم کند، چند زندگی دیگر را می‌بایست زیر و رو کند و با چند نفر بُر بخورد و دم بزند، تا دوباره او را پیدا بکند؟
چند زندگی را باید جستجو کرد تا به او رسید؟

سر آخر باید بگویم که از خوانش این کتاب به‌غایت لذت بردم؛
و بسیار آموختم،از کلمات،جملات و ضرب‌المثل‌های تازه بهره بردم 
زری و یوسف،خسرو و هرمز،مینا و مرجان،داستان‌های مک ماهون و حتی خانم عزت الدوله همیشه در گوشه‌ای از قلبم باقی می‌مانند
        

          دهمین کتاب ۱۴۰۴
بی‌تکلف و گیرا بود؛همچنین بسیار تأمل برانگیز.
        

          هشتمین کتاب  بهار ۱۴۰۴ 
ره‌نشین قصه‌ها.
        

          و پنجمین کتاب فروردین
شاهکاری شاعرانه و دلنشین.
        

          دلتنگ دوست جدیدم مومو می‌شوم.
ای کاش گاهی برایم ایمیلی بزند و مرا در جریان زندگی‌اش بگذارد.