یادداشت‌های سپهر حسام زاده (1)

        الان که این یادداشت رو می نویسم ۸ تا از ۱۲ تا فصل این کتاب رو خوندم و واقعا ی شاهکار بود و از خوندنش پشیمون نیستم با جود اینکه اصلا به امثال خسرو معتضد اعتماد ندارم.این کتاب یکی از حسن هاش اینه که هم تاریخ ایران رو یاد می ده هم آلمان و به شکل قابل فهمی ترکیبشون کرده.این کتاب توضیح می ده که آلمانی ها اگه زمان قاجار دست ایرانی ها رو می گرفتند و ایران رو از لحاظ نظامی و مهندسی تجهیز می کردن توی جنگ جهانی اول برنده می شدن.