یادداشت امت الزینب داودانی

        در یکی‌ از همان روز های طولانی سال کنکور موقع استراحت در کتابخانه پیدایش کردم‌. با ذوق زیاد کتاب را انتخاب کردم. فکر نمی کردم کسی اینقدر برای توصیف پاکستان تلاش بکند و یک سفرنامه از آن بنویسد! کتاب هم آغاز واقعا درستی داشت و توانست تا جای خوبی مرا جذب کند. اما شاید اشتباهی که منجر شد کتاب را به زور تمام کنم، توقع زیاد من از نویسنده بود. دو سوال جدی برای من پیش آمده بودند. یکی اینکه چرا اینقدر گذرا نوشته بود؟ وقتی فرد یک ساعت هم در یکجایی می ماند، می تواند حداقل بیشتر از ویژگی های عمومی مکان (که همه جا در سطح اینترنت یافت می شود) توصیف کند. مخصوصا اگر به کسی فضا برای نوشتن آن تجربه بدهند، باید سنگ تمام بگذارد که دِین آن را ادا کند.
نکته و سوال دوم من این بود که آیا درست است توصیف گذرای نویسنده از چند مکان در یک کشوری که هم از لحاظ جغرافیای و هم فرهنگی عظمت خودش را دارد، اینطور باشد و بعد با عنوان روزنامه پاکستان منتشر شود؟
شاید همین دو تا نکته باعث افت شدید علاقه من نسبت به کتاب شد و یکجایی به بعد خواندمش تا فقط کتاب را تمام کرده باشم. 
یک ستاره به احترام پاکستان 
و یک ستاره دیگر هم برای جلد زیبای کتاب.