یادداشت منصوره پورکریمی

        مرعوب که نباشی متوکلی....
چه بخواهیم چه نخواهیم همه‌مان در زندگی برای لحظاتی مرعوب شدیم هرچند اندک؛ یا در برابر تفکر اکثریت مرعوب شدیم یا در برابر غرورمان و گاهی هم در مقابل حرف مردم.... رعب یکی از خصلت‌های آدمی است در یکی کثیر و در دیگری قلیل... سبکهای متفاوتی هم دارد، انکارناپذیر است اما سرنوشت‌ساز. سرنوشت همه ما وابسته به توکل است اما رعب مانعی بر سر راه است و دل آدمی را تهی می‌کند و او را به ورطه نارضایتی می‌کشاند...
این تفکر شیعی است که افعال آدمی بر یک محور و قدرت است و نشانه انسان محرک بر صراط مستقیم توکل است. توکل از وابستگی می‌رهاند و بر یک منبع نفوذناپذیر می‌رساند. مرکز ثقل آدمی که زیاد باشد سقوط میشود سرنوشتش. 
مرعوب که نباشی متوکلی، متوکلی تنها بر یک وکیل.