تصویری که «قیدار» برایم ترسیم می کند، دوست داشتنی است؛ شاید خواستنی هم باشد با کمی تغییر. شرافت(گرچه به نظر من با قدری ناخالصی) در داستان موج می زند. خانه، باغ، خودرو و همه تصاویر دیگری که در قیدار ترسیم شده است، دوست داشتنی است. با این حال من هنوز تردید دارم نسبت به این که می خواهم جای قیدار باشم یا نه.