یادداشت فاطمه شاه آبادی

        من مطمئنم این بنده خدایی که اسم خودش رو گذاشته نویسنده این کتاب، حتی قبل از چاپ یه دور کامل مجموع نوشته ها رو نخونده، چه برسه ویرایش کنه
سوژه خوبی بود ولی نویسنده گویا فقط مصاحبه پیاده کرده! حتی زحمت تبدیل زبان محاوره به نوشتار رو هم به خودش نداده، موندم ویراستار دیگه چه کاری کرده؟ نقشش چی بوده دقیقا؟
« انبار و این چیزها میکردندش» 
« من و عروسم هم همینطور بودم»
« خوب گریه هایش را کند»
از این قبیل جملات اینقدر لا به لای متن هست که آدم انگشت به دهن میمونه که نشر معارف یا  انتشارات شهید کاظمی چرا اینجوری سر سری کتاب میفرستن برا چاپ؟
خلاصه گویا با توجیه تاریخ شفاهی داریم میریم به سمت سوخت و هدر دادن سوژه ها
اما متن گاهی  شامل مطالب اضافی ای بود و به نوعی گیجی و سردرگمی به همراه داره اما نقاط قوت داستان دیدارها، حضور و صحبت های حضرت آقاست که خیلی جالبه
ای کاش  به شخصیت حاج آقای جنیدی، امام جمعه رودسر بیشتر پرداخته میشد