یادداشت اِریکا؛

        شروع کردم به خوندن... 
ولی من فقط دیگه نمیخوندم
میخندیدم، گریه میکردم، شاد میشدم، غمگین میشدم و... 
احساسات من برانگیخته شد! 
و ساجده... چقدر زمان خوندن اون قسمت قلبم فشرده شد... 
خیلی کتاب ها درمورد شهدا دیدم که بخاطر نوع نوشتن نویسنده، کسی بهش جذب نمیشه و یا ارتباط برقرار نمیکنه... 
ولی واقعا قلم خانم ضرابی زاده یه چیز دیگه است و ازشون متشکرمم=)))